νο32

έρωτας στα δημόσια ουρητήρια,όχι για λόγους εκπόρνευσης μα για το "σε θέλω τώρα".ακουμπά τα χέρια της στην πόρτα μην αφήνοντας την να ανοίξει,αδιαφορώντας για τις πιτσιλιές από το αίμα της βελόνας που είχε αφήσει κάποιο τζάνκι μέρες πριν(ίσως είναι νεκρός και θαμμένος κάπου στα μεσόγεια πια,πεθαίνουν εύκολα αυτοί οι τύποι) και ίσως κάποια σάλια που έφτασαν εκεί ταξιδεύοντας από αέρος κι από το φτέρνισμα κάποιου εξηνταπεντάρη μπάρμπα που είχε γρίπη κι αλλεργία συνάμα(μα τι άτυχος).η μυρωδιά του χώρου δεν τον εμπόδισε να νιώσει το άρωμα του κορμιού της,σεροτονίνη,ντοπαμίνη,οξυτοκίνη και βασοπρεσίνη,ενδορφίνες,σωματοτροπίνη και άλλες πόσες εκλυτικές ορμόνες ξεκινούν να πλημμυρίζουν σιγά σιγά τα κορμιά τους,χημική άνοιξη.η σκέψη και μόνο του "μη μας πιάσουν" κάνει την λίμπιντό τους να περάσει σε άλλη φάση,αυτή του μη κοινά αποδεκτού,του "μπάτσοι πάρτε τα αρχίδια μας","κοινωνία γαμιέσαι μαζί μας πατόκορφα",του "πρωταρχικές φασίστριες οι μανάδες μας*,που μας μπόλιασαν με αυτές τις ηλίθιες ηθικές αναστολές μας",σε μια φάση υποσυνείδητης εσωτερικής εργασίας βαθιάς ρήξης με κάθε νόρμα με τον τελείως αντίθετο και παράδοξο τρόπο του "ας γίνουμε ένα",καθώς τα κορμιά τους έχουν ενωθεί.τέτοια χάρη έχουν οι παράνομοι έρωτες,τη χάρη να τους κάνουν από παράνομους,άνομους...
τελειώνοντας της σκούπισε το σπέρμα του από την πλάτη με τα δάχτυλα του τα οποία του έγλειψε,αντάλλαξαν ένα βαρύ βλέμμα(η έλξη ορίζεται πρώτα από το βλέμμα και μετά από τη συνείδηση,αποδεδειγμένα πλέoν),ένα φιλί και μισό αντίο.                                                              
                                                                     *****
σαρκική έλξη,καύλα.υπάρχουν πλάσματα που ζουν για να ζευγαρώσουν και αμέσως μετά να πεθάνουν,στην πρώτη και τελευταία ερωτική πράξη της ζωής τους,στην πρώτη και τελευταία εκσπερμάτωσή τους,τον πρώτο και τελευταίο τους οργασμό,ήρωες σε μια ιστορία επιβίωσης,χωρίς εναλλακτική για να επέλθει η κάθαρση,στο μεγάλο δράμα,αυτό της ζωής,το μεγαλύτερο σενάριο που γράφτηκε ποτέ μα και συνεχίζει να γράφεται,αφού πρώτα παιχτεί το "έργο" βέβαια...δισεκατομμύρια ρόλοι,δισεκατομμύρια αυτοσχεδιασμοί.κουστούμια και σκηνικά αμέτρητα!αμέτρητα μάτια πλάνα ακόμα,που πιάνουν τα πλάνα...
σκηνή από τον κανιβαλισμό αρσενικού μάντι  από το έως και πριν λίγο ταίρι του στα 5.000fps/sec
                                                                         
                                                                     *****
με μια απότομη κίνηση του χεριού του το δεκαεφτάχρονο αγόρι κόβει το νήμα της ζωής μιας ολάνθιστης μαργαρίτας σε κάποιο ηλιόλουστο κάμπο για να τη χαρίσει στο αγόρι του,σηματοδοτώντας τον έρωτα μέσα από τη θυσία,του περήφανου για αυτή,φυτού.

*ηλίας πετρόπουλος "τα καλιαντρά"